Książka jest listem młodego mężczyzny z imigranckiej rodziny do swojej niepiśmiennej matki. Narrator bardzo płynnym, kwiecistym językiem opowiada o swoich doświadczeniach z dzieciństwa i pierwszych lat dorosłości, przeplatając je nieco chaotycznie ze wspomnieniami matki i babci. Książka jest pewnego rodzaju refleksją, próbą zrozumienia pełnej sprzeczności rodzicielki, z której ręki główny bohater doznawał przemocy. Pochyla się w poruszający sposób nad traumą międzypokoleniową, ściśle związaną z wojną w Wietnamie. Autor rzuca również światło na złożoność amerykańskiego doświadczenia, ukazując wyzysk pracowniczy często spotykający imigrantów oraz dyskryminację na tle rasy. Książka ta zdecydowanie zostawiła na nas trwałe wrażenie i otworzyła nowe perspektywy w naszych rozważaniach na temat literatury i radzenia sobie z przeszłością.
Klubowiczka, Maja Banasik